Eerste voorstelling in het nieuwe jaar

De eerste voorstelling in 2016 is op 2 januari. Dit is een besloten voorstelling. De eerste openbare voorstelling van 2016 is op zondag 10 januari 2016 om 15.00 uur speelt Poppentheater Cassiopeia 'De sterkste? Dat ben ik!'. Het gaat over de grote boze wolf die van iedereen die hij tegenkomt wil weten of hij wel de sterkste is. Maar of hij ook blij is met het antwoord van het kleine groene beestje? De toegang bedraagt 5 Euro en de voorstelling duurt ongeveer 30 minuten. De voorstelling is geschikt voor iedereen vanaf 3 jaar en niet bang is voor de grote boze wolf. De voorstelling vindt plaats bij Natuurboerderij de Brinkhorst aan de Wageningseberg 43 in de wijk Vathorst. Reserveren kan via:
www.poppentheatercassiopeia.nl/reserveren

De tweede openbare voorstelling is een week later bij Theater de Tuin in Leusden. Daar vindt om 11.00 uur de voorstelling 'De reus zonder neus' plaats. Over een reus die toen hij heel erg  verkouden was zijn neus is kwijtgeraakt. Kaarten voor deze voorstelling kosten 5,50 Euro en zijn te krijgen via www.detuininleusden.nl
Theater de Tuin is te vinden aan Smidse 1b in Leusden.

Fijne feestdagen

Poppentheater Cassiopeia wenst u vrolijke kerstdagen en een schitterend 2016 toe.

Kerstverhaal in Ruurlo

Gisteren voor de tweede keer gespeeld in dezelfde kerk als eergisteren. (Dorpskerk Ruurlo) Dit keer was het een besloten voorstelling voor een basisschool. De kinderen kwamen met lampionnen de kerk binnen. Door het langzamer spreken en pauzeren voelde ik me af en toe net wel een dominee.

Leuk was wel dat ik een magneet die ik eergisteren kwijt was geraakt weer op straat in de buurt van de laad- en los plek terugvond. Een magneet gebruik ik om decor tegen te houden zodat het niet schuift of naar beneden valt. Zoals bijvoorbeeld de ster van Bethlehem.

Vier fabels toegevoegd aan schimmenspelrepertoire

De vier fabels zijn af.  Nou ja, een is  eigenlijk ieen sprookje. De haas en de egel is een sprookje maar, de rest: De haas en de schildpad, De raaf en de vos en De molenaar, zijn zoon en hun ezel zijn fabels. Ze kunnen onafhankelijk van elkaar gespeeld worden. Eventueel kan  De gebroken brug die al veel eerder op het repertoire is gezet er ook nog aan worden toegevoegd en dan duurt de voorstelling ongeveer een half uur. Los duren de fabels allemaal ongeveer een minuut of vijf.

Vier nieuwe scenes en een oude tijdens Gluren bij de Buren Amersfoort

Tijdens Gluren bij de Buren op 13 december speelt Poppentheater Cassiopeia voor het eerst vier nieuwe scenes en een oude. Het zijn drie fabels, een sprookje en de schimmenspel klassieker.  Samengesmolten tot een voorstelling van ongeveer een half uur. Het gaat om 'De haas en de egel', 'De haas en de schildpad', 'De raaf en de vos',  'De molenaar, zijn zoon en hun ezel' en 'De gebroken brug'.  Deze samengestelde voorstelling is te zien om 13.45 uur, 15.15 uur en 16.45 uur.  Na afloop van de voorstelling is er gelegenheid om een kopje koffie of thee te drinken met een koekje. Voor de kinderen is er waarschijnlijk een glaasje limonade. De toegang is gratis  maar, er wordt wel verwacht dat men een kleine bijdrage stopt in de Gluren bij de Buren spaarpot.

Sinterklaas 2015

Met de voorstelling in Nijkerk tijdens de intocht van Sinterklaas is net als vorig jaar  ook dit jaar de cyclus met Sinterklaasvoorstellingen van start gegaan. Eetcaf/e Princesse zat weer stampvol met kinderen en hun ouders. Toch is het best wel lastig poppenkastspelen. De ouders houden namelijk hun mond niet en staan zelfs naast je poppenkast op volle geluidssterkte met elkaar te kletsen. Ook dit keer was het weer een groot succes.
De tweede voorstelling was bij de Brinkhorst. Die werd door 18 bezoekers bezocht. Ik had toch echt meer bezoekers verwacht. Ondanks het geringe aantal kinderen was het een gezellige en sfeervolle voorstelling . De kinderen deden volop mee.
In het openbaar ben ik nog te zien in Meppel en Theater de Tuin. In Meppel is het bij de Bibliotheek en Theater de Tuin is in Leusden. Kijk in de speelagenda op de website voor het tijdstip en kaarten.

Onthulling etalages Bijenkorf Den Haag

Vorige week vrijdag kreeg ik een mail met het verzoek of ik mee zou willen doen aan de onthulling van een etalage van een klant van Xsaga. Daar vroeg ik even bedenktijd voor en vroeg of ze maandag mij wilde opbellen. 's Maandags aan de telefoon vertelde ze wat de bedoeling was. Er moest een etalage worden onthult waar schimmen in te zien zouden zijn. Daar aan voorafgaand zochten ze een schimmenspelact die 2 minuten zou duren. Mijn schimmentheatertje is voor zo'n optreden waar publiek voor gaat staan veel te klein. Ik zou iets met een handpop kunnen doen. Ik dacht daarbij aan Lange Jan die steeds groter wordt en omvalt. Dat ging ze bespreken met haar collega's. Ondertussen bedacht ik me dat je dat ook als schaduw kon laten zien en belde haar terug. Niet veel later hing ze weer aan de lijn en ze wilden graag met mij in zee gaan. Toen kreeg ik te horen dat het op muziek moest. Er zouden twee violisten komen spelen. Het muziekstuk waarop het moest gebeuren was het largo van de winter uit de vier jaargetijden van Vivaldi. Op de callsheet die ik kreeg stond ook een afbeelding van het etalage. Hier zag ik de schimmen. Zo kwam ik op het idee om de sterrentovenaar de drie schimmen die in het etalage te zien zijn te laten toveren. Dus ik ging naarstig op zoek naar een zeeleeuw met bal op neus en olifant die met vier poten balanceert op een bal en een beer op een fietsje. Handig hoor het Internet. Zo heb ik snel de schimmen gemaakt en heb het bewuste muziekstuk in vele versies gevonden en ben gaan repeteren zodat ik precies op de muziek de tovenaar zijn kunsten liet doen.

Gisteren was het zover. De grote dag van de onthulling van de etalages van de Bijenkorf in Den Haag. Xsaga had voor mij een groot scherm en spot geregeld. Ik hoefde alleen de tovenaar en de schimmen mee te nemen. Aan de regisseur van de hele show legde ik mijn plan uit. Hij vond het een goed idee. Daarna werd het scherm speelklaar gemaakt. Naast mijn onderdeel waren er ook nog ballerina's en een goochelaar die mee zouden doen in de show van 10 minuten. We hebben het geheel een keer gerepeteerd en toen was het wachten op het grote moment. Er was veel publiek op de been dat geduldig stond te wachten. Het geheel werd gepresenteerd door Edo Brunner en de twee violisten waren van de groep Fuse. Van welk balletgezelschap de danseressen waren weet ik niet en de goochelaar was de beatboxende goochelaar Kariem. Ik kan je vertellen het was best wel spannend. Mijn onderdeel ging heel goed en er was veel applaus toen ik klaar was. Het was een leuke ervaring.

Theaterseizoen bij Theater de Tuin Leusden van start gegaan

De eerste twee voorstellingen bij Theater de Tuin van het nieuwe seizoen zitten er al weer op. 'Een nieuwe vriend voor Wobbe' verliep theatertechnisch niet helemaal zoals het zou moeten.  Soms vergeten de spots welk adres ze hebben in de DMX tabel. Dat is eenvoudig op te lossen door hem weer even van het juiste adres te voorzien en voila hij doet het weer. Vandaag was ik een beetje in de bonen. Ik gaf de spot een verkeerd adres op. (bleek achteraf) Daardoor deed hij het natuurlijk niet. Ik dacht dat het aan iets anders lag. Gelukkig kon ik  een andere spot zo richten dat het het probleem werd opgelost en je er bijna niets van merkte. Het publiek zeker niet want toen ik voor de eerste keer de gordijntjes opentrok hoorde ik een oooh! door de zaal gaan. De kinderen genoten met volle teugen van het verhaal. Dat opeens een actueel thema heeft. Namelijk het niet accepteren van een vluchteling. Aan het eind wordt de vluchteling natuurlijk wel geaccepteerd.  De kinderen moesten veel lachen en daar genoten de opa's en de oma's dan weer van.  Want met de herfstvakantie en de voorjaarsvakantie komen vooral grootouders met hun kleinkinderen naar de voorstellingen kijken.
Zo ook naar de voorstelling 'Pelle past op` Nu was het technisch probleem opgelost. Tussen de voorstellingen had ik natuurlijk een pauze en heb ik de lampen met een verkeerd adres weer  van hun juiste adres voorzien. Nu werkte het weer zonder problemen.  (Gelukkig) Deze voorstelling was nog beter bezocht dan die van de ochtend. Net als bij de ochtend voorstelling ging het publiek met een blij gevoel naar huis. Ik ook. Het regende maar na zoveel complimenten die ik mocht ontvangen vandaag deerde mij dat niet.

Vier voorstellingen bij Theater de Tuin in de herfstvakantie

In de herfstvakantie speelt Poppentheater Cassiopeia maar liefst vier voorstellingen bij theater de Tuin in Leusden. Op dinsdag 20 oktober om 11.00 uur Een nieuwe vriend voor Wobbe en om 14.30 uur Pelle past op. Dan op donderdag 22 oktober Muts van Moed om 14.30 uur  en tot slot op zondag 25 oktober om 11.00 uur Tegenwind. De eerste en laatste in de reeks zijn geschikt voor peuters. De voorstellingen die om 14.30 uur beginnen zijn voor kinderen vanaf 5 jaar. (4 jarigen ook welkom). Met deze voorstellingen reeks is dan ook het seizoen bij Theater de Tuin van start gegaan. Het vierde seizoen.

Poppentheater Cassiopeia weer maandelijks te zien.

Met Een nieuwe vriend voor Wobbe is het nieuwe seizoen van start gegaan. De komende maanden tot en met mei is het poppentheater maandelijks te zien bij De Brinkhorst en Theater de Tuin. Het nieuwe seizoen bij Theater de Tuin begint in de herfstvakantie. Dan zijn daar maar liefst 4 voorstellingen te zien.

Ongewoon Lekker tijdens Eten op Rolletjes in Leusden

Theater de Tuin uit Leusden had mij gevraagd om een voorstelling te spelen tijdens het festival Eten op Rolletjes in Leusden.  Zoals de naam al zegt kun je bij dit festival allerlei heerlijke dingen eten. Eten dat gemaakt wordt in dingen met wielen.  Nu heb ik natuurlijk een toepasselijke voorstelling. 'Ongewoon Lekker!' In het contact vooraf was beloofd dat er een tent zou zijn waar ik met mijn theater droog zou kunnen staan in geval van regen. Snoepie en Snappie kunnen daar toch echt niet tegen.  Op het terrein is een speciale hoek ingericht met kinderactiviteiten. Maar er is geen tent voor mijn poppentheater. Er zijn twee driehoekige stukken tentdoek gespannen tussen een aantal palen. Droog blijf je daar niet onder. En je raadt het al tijdens het spullen in klaarzetten voor het optreden begon het licht te regenen. Gelukkig kon de mobiele poppenkast snel bij een kinderactiviteit schuilen en kon ik mijn geluidskist afsluiten en de luidsprekers afdekken. De bui was snel voorbij en de zon brak weer door. De voorstelling kon doorgaan. Nadat alle kinderen verzamelt waren ging ik van start. Tot tweemaal toe viel de stroom uit tijdens de voorstelling. Ik koos er voor om met wat luidere stem toch door te spelen. Ondertussen werd er voor gezorgd dat er weer stroom was. De kinderen genoten van het avontuur van Snoepie en Snappie.  Na afloop deelde ik kaarten uit aan de kinderen met daarop het recept voor wortelsinaasappelsoep. Er zijn 35 kinderen en hun (grootouders) wezen kijken. Nu maar hopen dat ze ook een keer een voorstelling bezoeken bij Theater de Tuin.

Het grote gebeuren (Den store finalen)

In 2013 waren we op vakantie in Noorwegen. Een van de plaatsen die we bezochten was Trondheim. Via de Unima Noorwegen was ik er achter gekomen dat er een poppentheatergezelschap was in Trondheim. Tot mijn grote verbazing was de website van het gezelschap Fusentast ook in het Nederlands. De oprichters van het gezelschap komen uit Nederland. Nota bene uit Amersfoort. Bij nader inzien had ik  Jaap den Hertog al eens zien spelen op het poppenfestival in Amersfoort ergens in de jaren 80. Hij speelde toen Peer Gynt.
We waren door Jaap en zijn vrouw Coby Onvlee uitgenodigd om een kijkje te komen nemen in hun atelier/werkplaats. Die is in een oude basisschool in Trondheim. Ze waren toen druk bezig met de repetities van hun stuk over Belcampo. Een stuk met toverlantaarns, projectie en video met minicamera.

Vandaag waren ze in Amersfoort te zien tijdens het Spoffin festival. Ze speelden de voorstelling in de winkel van Koppelman (die nu leeg  en te huur is) in het straatje dat naar de Hof leidt.  'Het grote gebeuren' gaat over Belcampo die terugkeert naar zijn geboortestadje. Een zeer idyllisch stadje. In het stadje dat er zo lieflijk uit ziet is eigenlijk een poel des verderfs. Corruptie, overspel, machtsmisbruik en oplichting is er aan de orde van de dag. Dan breekt de dag des oordeels aan. Het kwaad wordt gestraft en gaat naar de hel. Zij die goed waren gaan naar de hemel. Belcampo weet door een list (hij verkleedt zich als duivel) te ontkomen.

Dit alles wordt gespeeld in een stadje opgebouwd met miniatuurhuisjes. Hier tussendoor bewegen staaf
poppetjes met een flink gewicht aan hun benen. In de huisjes zit ook verlichting en wordt er in de huisjes ook met papieren poppetjes gewerkt. Op ingenieuze wijze gaan er raampjes open en dicht en schuiven daken open. Tussen de huisjes door beweegt een camera. Het beeld van de camera zie je op het projectiedoek.  Tijdens het verhaal verschijnen er op dat zelfde  projectiedoek beelden gemaakt door een groot aantal toverlantaarns. Een muzikant achter keyboard zorgt voor de muziek en de nodige geluidseffecten met mondharmonica en zelfs een tuba. En voor een Noor was zijn Nederlands goed te verstaan.
Het is technisch een zeer ingewikkelde voorstelling en vergt veel van de spelers die in een bepaalde choreografie het verhaal voor het voetlicht brengen. Dan is de voorstelling ook nog eens voor het grootste deel op rijm. Het was een leuke verrassende voorstelling en ook al is de techniek van de toverlantaarn heel oud. Het is nog steeds bruikbaar.

Reserveren voor seizoen 2015-2016 is vanaf nu mogelijk

De scholen zijn weer begonnen. Het duurt nog even voordat het voorstellingsseizoen van openbare voorstellingen van Poppentheater Cassiopeia weer begint maar, op de site zijn nu alle knoppen weer toegevoegd om eenvoudig te kunnen reserveren voor de openbare voorstellingen bij Natuurboerderij de Brinkhorst.
Ook voor de voorstellingen bij theater de Tuin in Leusden kunt u op de knop klikken. U gaat dan rechtstreeks naar de bladzijde over de voorstelling  die staat op de website van de Kindertuin.  Onderaan die pagina vindt u een link om kaartjes te kopen. Ik hoop u weer tijdens een van deze voorstellingen te mogen begroeten.

Zo val je van het een in het ander

Het schimmentheater wordt al weer grondig verbouwd. Doordat ik bezig was met de repetitie van  'De molenaar, zijn zoon en ezel' kwam ik er achter dat deze schimmen niet goed af konden gaan. Dat komt doordat de zijkant van de kast in de weg zit. Nu kan je de zijkanten natuurlijk ook naar voren laten wijzen zodat er een soort trapezium vorm ontstaat. Dan wordt de zichtlijn weer veel minder want, het publiek dat teveel naar links of rechts zit ziet dan de zijkant van de kast en dat dekt een stuk van het scherm af.  Dat bleek tijdens een proefopstelling van de kast die ik voor die gelegenheid even uit elkaar heb gehaald. Ook twee latten op de schuine delen die naar achteren weglopen zodat je daar de lichtbron aan kan hangen was geen groot succes. Het werd heel wankel en instabiel. Dat was dus niet de oplossing.
In een schimmenspelboek had ik een oplossing gezien van een plank met daarop twee balken waar je het scherm als het ware tussen klemt. Dan heb je geen zijkanten nodig. Maar dan wordt de lichtbron weer een probleem hoe bevestig je die?
Nu heb ik als oplossing gekozen  om de twee zijpanelen niet meer in een hoek van 90 graden te zetten maar een stuk schuiner ik denk zo rond de 120 graden. Hierdoor ontstaat ook een trapezium vorm alleen staat het nu wel stevig. Dit heeft wel tot gevolg dat de balk waar de lamp aan hangt niet meer past. Ook de decor lat is nu te kort. Dus bij de bouwmarkt snel een nieuwe lat gekocht en zwarte verf want, de verf die ik nog had is geheel en al ingedroogd. De pot sloot niet goed af.
De scharnieren van de zijpanelen moesten ook worden verplaatst anders konden de zijpanelen niet schuin staan. Nu  kiert het daar lekker. Gelukkig wordt dat weer afgedekt door de twee zijflappen van stof. Zo zie je maar een kleine wijziging heeft grote gevolgen.

Optreden bij Spelweek Ede (25e editie)

Al 25 jaar organiseren 's Heeren Loo samen met Welstede uit Ede een spelweek voor kinderen met een verstandelijke beperking. Dat doen ze om de kinderen een leuke vakantie week te geven en het gevoel te geven dat ze een beetje met vakantie zijn geweest. Veel van deze kinderen gaan niet op vakantie omdat ze bijvoorbeeld in een GVT zitten of niet meekunnen op vakantie omdat  het te veel gedragsproblemen op zou leveren in een ver buitenland. Ook is het voor de ouders van deze kinderen dan een weekje vakantie. De kinderen zijn in de leeftijd van 4 tot en met 18 jaar.
Bij het maken van de boeking was er sprake van dat de voorstelling maar 20 minuten mocht duren. Sofie en Najib vieren feest duurt echter een half uurtje. Gelukkig bleek dat de voorstelling toch een half uur mocht duren.
Het was wel ontzettend warm in het lokaal van VSO school 'De Toekomst', waar de spelweek plaatsvindt. Na iedere voorstelling snel weer de buitendeur van het lokaal open en kon ik me met een handdoek even afdrogen. Spelen in de mobiele poppenkast is dan best wel warm. Ook worden de poppen nat van het zweet. Gelukkig wordt het meeste zweet opgevangen in mijn speelhandschoenen.
Alle drie de voorstellingen waren een groot succes. Deze kinderen gingen helemaal in het verhaal op en wilden het liefst zelf ingrijpen in bepaalde situaties. Ook kon ik verschil zien in de oudere en de jongere kinderen. De oudere kinderen kijken net als de andere kinderen wat stiller.
Bij de blauwe groep (ze dragen T-shirts in de kleuren groen, blauw en paars) zeiden ze tegen Govert als hij vraagt of er iemand hem zit te begluren dat het een jongetje was met zwart haar en een blauw shirt. In het publiek  zaten twee jongens die voldeden aan het signalement. Dat gaf natuurlijk een boel hilariteit.
Het waren drie leuke voorstellingen. Mijn T-shirt kon ik na afloop van de derde voorstelling wel uitwringen.  Maar het is zeker voor herhaling vatbaar.

Schimmentheater perikelen

De werkman en deftige man uit De gebroken brug

Er veranderen nog steeds dingen bij het schimmentheater. Dat komt doordat je tijdens het spelen of repeteren tegen dingen aan loopt. Een van die dingen is dat je met de schimmen soms last kan hebben van het decor. Je blijft er met je schim achter haken of je beweegt het decor omdat je met je schim er tegenaan komt. Omdat te voorkomen kun je tegen het scherm  transparante folie zetten. Maar welke folie is dan geschikt?  En waar vind je folie  die groot genoeg is om het hele scherm te bedekken. De dikte van overhead sheets is een goede dikte echter, die zijn alleen nog te krijgen in A4 en A3. Het scherm is een slagje kleine dan A2. Zo begint een hele zoektocht op het internet. Vervolgens kwam ik uit bij een winkel die kunstschilder benodigdheden verkoopt. Ze verkochten folie van 50 x 70 cm. Eenmaal bij de winkel aangekomen bleken ze het niet op voorraad te hebben maar ze konden het wel bestellen en werd een paar dagen geduld gevraagd. Ondertussen ben ik ook verder gaan zoeken op het internet en kwam uit bij de kunststofshop. Deze webwinkel verkoopt allerlei soorten kunststof. Ook transparant kunststoffolie. de kunststofsoort is PVC. De vellen die je kan bestellen zijn 140x100 cm. Uit zo'n vel gaan dus vier vellen. Ik heb direct drie vellen besteld. Twee dagen later had ik ze al in huis. De folie van de kunst schildersmaterialen winkel was er nog steeds niet.  Daarom heb ik die bestelling afgeblazen.

Waar je ook nog rekening mee moet houden is met het transport van de vellen. Voor de map die ik speciaal voor het schimmenvervoer heb gekocht zijn de vellen net iets te groot. Tenminste als ik ze het hele scherm laat beslaan. Daarom heb ik besloten om het scherm een tikkeltje kleiner te maken. Aan weerszijden heb ik een strook tape geplakt waardoor het scherm geen 55 centimeter maar 50 centimeter  is geworden. Hierdoor kunnen de transparante vellen 52 cm  breed zijn. Dan passen ze wel in de map voor transport.

Nu heb ik het decor voor het verhaal 'De gebroken brug' op een transparant vel geplakt. Nu heb ik geen probleem meer met het water onder de brug. Ook de brug zit nu vastgeplakt op de folie. Van de schimmen van dit verhaal heb ik alle plakbandjes vervangen. Een ander probleem was  dat de werkman niet meer kon gaan zitten om een dutje te doen. Voorheen zat er aan de rand hele rij lipjes om decor tegengehouden. Omdat die niet meer nodig zijn, vanwege dat het scherm schuin staat, is de werkman zijn lipje dat hem tegenhield kwijt. De oplossing is heel eenvoudig, na wat gepuzzel, een lange stokje wat zijn arm beweegt. Dan blijft hij weer zitten.

Verder zijn er kleine  wijzigingen aangebracht bij het schimmentheater. De bevestiging van de zijflappen is veranderd en nog niet zo heel lang geleden heb ik de plank met keyboardstatief verruilt voor een tafel. Omdat de plank met keyboardstatief minder stabiel bleek dan gedacht. Soms dacht publiek dat je op  de plank leunen kon waardoor het theatertje bijna ter aarde stortte. Met een tafel is dat verleden tijd.

Succesvol optreden bij Kasteel Duurstede

In de muziektent van kasteel Duurstede stond ik met de poppenkast. Een sfeervolle plek. Eigenlijk leek het wel een soort theatertje. Ik speelde er tijdens speelkasteel. Een evenement dat georganiseerd werd door Stichting Kasteel Cultureel. Het thema was Ridders en Jonkvrouwen. Veel kinderen kwamen verkleed als ridder of jonkvrouw/prinses. Naast mijn voorstelling konden de kinderen geschminkt worden, cupcakes versieren (ze waren zo door hun voorraad heen), knutselen en er waren een aantal behendigheidsspelletjes. Ook kon je je laten portretteren in de stijl van Rembrandt en werden er  ridderverhalen verteld en voorgelezen. Natuurlijk kon je ook het kasteel van binnen bekijken.
De voorstellingen waren een groot succes. Vanwege de grote belangstelling heb ik zelfs een voorstelling extra gespeeld. De kinderen op de stoelen in de muziektent en op de grond. De ouders er voor het grootste deel langs de rand van de muziektent. Sommige kinderen vonden het zo'n leuk verhaal dat ze zelfs twee keer zijn komen kijken. Wat ik heel grappig vond, was dat de kinderen stukjes van de voorstelling gebruikten in hun spel.  Prikken met een zwaard in een bil spreekt kennelijk erg tot de verbeelding.

In de muziektent van kasteel Duurstede stond ik met de poppenkast. Een sfeervolle plek. Eigenlijk leek het wel een soort theatertje. Ik speelde er tijdens speelkasteel. Een evenement dat georganiseerd werd door Stichting Kasteel Cultureel. Het thema was Ridders en Jonkvrouwen. Veel kinderen kwamen verkleed als ridder of jonkvrouw/prinses. Naast mijn voorstelling konden de kinderen geschminkt worden, cupcakes versieren (ze waren zo door hun voorraad heen), knutselen en er waren een aantal behendigheidsspelletjes. Ook kon je je laten portretteren in de stijl van Rembrandt en werden er  ridderverhalen verteld en voorgelezen. Natuurlijk kon je ook het kasteel van binnen bekijken.
De voorstellingen waren een groot succes. Vanwege de grote belangstelling heb ik zelfs een voorstelling extra gespeeld. De kinderen op de stoelen in de muziektent en op de grond. De ouders er voor het grootste deel langs de rand van de muziektent. Sommige kinderen vonden het zo’n leuk verhaal dat ze zelfs twee keer zijn komen kijken. Wat ik heel grappig vond, was dat de kinderen stukjes van de voorstelling gebruikten in hun spel.  Prikken met een zwaard in een bil spreekt kennelijk erg tot de verbeelding.
- See more at: http://www.poppentheatercassiopeia.nl/blog/de-noorderkroon-is-zoek-groot-succes-tijdens-speelkasteel-bij-kasteel-duurstede/#sthash.AMyFwD1q.dpuf

In de muziektent van kasteel Duurstede stond ik met de poppenkast. Een sfeervolle plek. Eigenlijk leek het wel een soort theatertje. Ik speelde er tijdens speelkasteel. Een evenement dat georganiseerd werd door Stichting Kasteel Cultureel. Het thema was Ridders en Jonkvrouwen. Veel kinderen kwamen verkleed als ridder of jonkvrouw/prinses. Naast mijn voorstelling konden de kinderen geschminkt worden, cupcakes versieren (ze waren zo door hun voorraad heen), knutselen en er waren een aantal behendigheidsspelletjes. Ook kon je je laten portretteren in de stijl van Rembrandt en werden er  ridderverhalen verteld en voorgelezen. Natuurlijk kon je ook het kasteel van binnen bekijken.
De voorstellingen waren een groot succes. Vanwege de grote belangstelling heb ik zelfs een voorstelling extra gespeeld. De kinderen op de stoelen in de muziektent en op de grond. De ouders er voor het grootste deel langs de rand van de muziektent. Sommige kinderen vonden het zo’n leuk verhaal dat ze zelfs twee keer zijn komen kijken. Wat ik heel grappig vond, was dat de kinderen stukjes van de voorstelling gebruikten in hun spel.  Prikken met een zwaard in een bil spreekt kennelijk erg tot de verbeelding.
- See more at: http://www.poppentheatercassiopeia.nl/blog/de-noorderkroon-is-zoek-groot-succes-tijdens-speelkasteel-bij-kasteel-duurstede/#sthash.AMyFwD1q.dpuf

In de muziektent van kasteel Duurstede stond ik met de poppenkast. Een sfeervolle plek. Eigenlijk leek het wel een soort theatertje. Ik speelde er tijdens speelkasteel. Een evenement dat georganiseerd werd door Stichting Kasteel Cultureel. Het thema was Ridders en Jonkvrouwen. Veel kinderen kwamen verkleed als ridder of jonkvrouw/prinses. Naast mijn voorstelling konden de kinderen geschminkt worden, cupcakes versieren (ze waren zo door hun voorraad heen), knutselen en er waren een aantal behendigheidsspelletjes. Ook kon je je laten portretteren in de stijl van Rembrandt en werden er  ridderverhalen verteld en voorgelezen. Natuurlijk kon je ook het kasteel van binnen bekijken.
De voorstellingen waren een groot succes. Vanwege de grote belangstelling heb ik zelfs een voorstelling extra gespeeld. De kinderen op de stoelen in de muziektent en op de grond. De ouders er voor het grootste deel langs de rand van de muziektent. Sommige kinderen vonden het zo’n leuk verhaal dat ze zelfs twee keer zijn komen kijken. Wat ik heel grappig vond, was dat de kinderen stukjes van de voorstelling gebruikten in hun spel.  Prikken met een zwaard in een bil spreekt kennelijk erg tot de verbeelding.
- See more at: http://www.poppentheatercassiopeia.nl/blog/de-noorderkroon-is-zoek-groot-succes-tijdens-speelkasteel-bij-kasteel-duurstede/#sthash.M3fAnUsE.dpuf

In de muziektent van kasteel Duurstede stond ik met de poppenkast. Een sfeervolle plek. Eigenlijk leek het wel een soort theatertje. Ik speelde er tijdens speelkasteel. Een evenement dat georganiseerd werd door Stichting Kasteel Cultureel. Het thema was Ridders en Jonkvrouwen. Veel kinderen kwamen verkleed als ridder of jonkvrouw/prinses. Naast mijn voorstelling konden de kinderen geschminkt worden, cupcakes versieren (ze waren zo door hun voorraad heen), knutselen en er waren een aantal behendigheidsspelletjes. Ook kon je je laten portretteren in de stijl van Rembrandt en werden er  ridderverhalen verteld en voorgelezen. Natuurlijk kon je ook het kasteel van binnen bekijken.
De voorstellingen waren een groot succes. Vanwege de grote belangstelling heb ik zelfs een voorstelling extra gespeeld. De kinderen op de stoelen in de muziektent en op de grond. De ouders er voor het grootste deel langs de rand van de muziektent. Sommige kinderen vonden het zo’n leuk verhaal dat ze zelfs twee keer zijn komen kijken. Wat ik heel grappig vond, was dat de kinderen stukjes van de voorstelling gebruikten in hun spel.  Prikken met een zwaard in een bil spreekt kennelijk erg tot de verbeelding.
- See more at: http://www.poppentheatercassiopeia.nl/blog/de-noorderkroon-is-zoek-groot-succes-tijdens-speelkasteel-bij-kasteel-duurstede/#sthash.M3fAnUsE.dpuf

Seizoen bij Brinkhorst afgelopen

Met schimmenspel 'De Kiekeboe Krokodil' kwam er een einde aan het theaterseizoen 2014-2015 bij  'De Brinkhorst'.  Ik heb niet alleen deze voorstelling gespeeld maar ook 'De gebroken brug' Dat kwam omdat we nog op een gezin moesten wachten dat gereserveerd had. Ze waren niet naar 'De Brinkhorst' gereden maar naar de standplaats van het poppentheater. Halverwege dit verhaaltje kwamen ze gelukkig al binnen. Er werd erg gelachen om de grapjes van de kikkers en om de krokodil die iedereen laat schrikken.  Bij het verlaten van de zaal kregen de kinderen nog een kleurplaat van de voorstelling en een spekje. Men ging vrolijk en enthousiast weer naar huis of ging de dieren van de boerderij bekijken.
Ik kan terugkijken op een leuk theaterseizoen. Hoewel de bezoekersaantallen sterk schommelen is de trend toch stijgend te noemen. Vanaf het volgend seizoen speel ik niet uitsluitend meer voor de peuters op deze locatie. Ik speel dan ook voor kinderen van 5 jaar en ouder daar een paar keer een voorstelling. In de speelagenda staan de data al genoemd. Nieuw is dat ik in december niet te zien zal zijn bij de Brinkhorst. Maar misschien ook wel. Ik hou die zondag in december vrij voor Gluren bij de Buren. Waar ik dit seizoen in het kader van dit festival bij de Brinkhorst heb gestaan.

Project met Faso Blazersensemble afgelopen

Met de voorstelling bij de nieuwe bibliotheek in Almere kwam er voorlopig een einde aan het project Zauberflöte met het Faso Blazersensemble. Het orkest en Poppentheater Cassiopeia gaan ieder weer hun eigen weg. Wellicht dat de voorstelling nog op twee scholen te zien zal zijn maar, dan moeten wel alle orkestleden kunnen. Het was een heel leuk project. Het is ook heel leuk om live muziek bij een voorstelling te hebben. Het was voor mij een hele uitdaging om een opera die toch zo'n kleine twee uur duurt, terug te brengen tot een lengte die voor kinderen geschikt is. Ik vind dat daar zeer goed in geslaagd ben. Een van de orkestleden zei eens tijdens een van onze repetities dat ze nu eindelijk had begrepen waar de opera over ging.

Bij de voorstelling van vandaag had ik veel meer interactie met het publiek dan alle voorgaande voorstellingen. Dat kwam vooral doordat het publiek vrij jong was. Het werd daardoor een hele leuke voorstelling. Na afloop mocht een jarige (hij was 6 jaar geworden)  die met zijn partijtje de voorstelling bezocht het orkest dirigeren. In plaats van een stukje uit de voorstelling te herhalen speelde het orkest Lang zal hij leven.
Het is een zeer geslaagd bijzonder project. Jammer dat het voorbij is. Het is zeker voor herhaling vatbaar. Tamino en de Toverfluit blijft voorlopig nog op het repertoire staan. De voorstelling is dan alleen zonder orkest.

Tamino, Pamina, Monostatos, Sarastro, Koningin van de nacht, Papageno, Papagena

Tamino en de Toverfluit op de Vlindervallei

Aan het begin van het schooljaar (2014-2015) hadden de basisscholen in Amersfoort een brief van het poppentheater gehad met speellijst en de aankondiging van Tamino en de Toverfluit. Basisschool de Vlindervallei reageerde positief en op 14 april was het eindelijk zover. Twee voorstellingen. Een voor groep 5 en 6 en een voor groep 7 en 8. De school staat in de wijk Kruiskamp en de kinderen van deze school gaan eigenlijk zelden of zeg maar gerust nooit  naar een theatervoorstelling. Laat staan naar een opera. Voor alle kinderen was het dus een eerste kennismaking met de muziek van de de opera 'Die Zauberflöte' van Mozart. Een poppenspel hebben ze wel vaker gezien. Ik ben al diverse keren op deze school geweest om een voorstelling te spelen.  Sommige kinderen hebben ademloos zitten kijken. De leerkrachten vonden het heel leuk dat de grootste branieschoppers ook stil hebben zitten kijken en zaten te genieten. Ze vonden ook de combinatie van poppenspel met live orkest heel leuk.  Wat heel grappig was, was dat sommige kinderen het heel vervelend vonden dat  het orkest steeds door het poppenspel heen speelde.
Na afloop van de voorstelling mochten kinderen ook even het orkest dirigeren. Dat ging natuurlijk met veel hilariteit gepaard. Het waren twee succesvolle voorstellingen.

Sarastro en de Koningin van de Nacht

Poppentheater Cassiopeia op de Draaischijf van programma Goor draait door

De redactie van het RTL4 programma 'Goor draait door' had aan Marcel gevraagd om een act te doen op de draaischijf. Dat is een onderdeel van het televisieprogramma. Marcel had er zo zijn bedenkingen bij vanwege de reputatie die Gordon heeft opgebouwd bij Holland 's Got Talent en zijn eerste talkshowseizoen. Mensen geen kans geven om hun zegje te doen en direct weg te draaien of weg te sturen. De redactie wist Marcel ervan te overtuigen dat, dat nu niet meer het geval zou zijn. Ook had Marcel de vorige twee afleveringen van het tweede seizoen bekeken en zag dat de draaischijf deelnemers/acts  echt de kans kregen om hun ding te vertellen of te doen.  Marcel besloot om op de draaischijf te gaan staan.

De verzorging rond de opname is goed. Je wordt keurig ontvangen, kan iets te drinken pakken en of iets te knabbelen en dan begint het wachten tot de opname begint. Je krijgt zelfs een maaltijd aangeboden. Dat is prima in orde. Je brengt even een bezoekje aan de studio waar de opname plaats gaat vinden en krijgt een poedertje op je gezicht en dan begint de opname van het programma. Ondertussen is het publiek opgewarmd en heeft  in gelachen en in geapplaudisseerd  voor het geluid en dan begint de show. De deelnemers van het onderdeel draaischijf zitten gezellig achter het decor en kijken mee op een monitor.

Dan is het zover. Een sirene gaat af. Voor mij zijn een meisje dat superfan is van  Chantal Janzen, mensen van een vissenasiel, een mevrouw met ode aan de scootmobiel. Dan ben ik aan de beurt. De schijf draait en kom in de zaal uit. Ik loop iets naar voren in het licht,  dat is heel fel als je vanuit de duisternis in het licht wordt gedraaid,  en zeg iets in de trant van: " Zo, Koos ga je gang!' De act was Koos Konijn uit Ongewoon Lekker!  die 'Hoofd, schouders, knie en teen' zou gaan doen met de hele zaal.  Gordon zegt iets als: "Oh, nee hè!" Maar voor ik verder kan gaan draait de schijf al weer door en ben ik van het toneel verdwenen. Chantal Janzen probeert me nog terug te krijgen, maar dat mag niet baten.

Het hele optreden heeft nog een 3 seconden geduurd. Terwijl ik nog met de DJ de afspraak had dat hij muziek in zou starten eerst een langzame en dan ene snelle versie van het liedje. Het publiek was tijdens de opwarming ook al een beetje op mijn act voorbereid.  De wispelturige Gordon gooide helaas roet in het eten.

Tenzij Gordon dit stukje onder ogen krijgt en leest zal hij nooit weten wie er in de mobiele poppenkast heeft gezeten die hij na 3 tellen al heeft weggedraaid.  Het is jammer dat Gordon op deze manier de geloofwaardigheid van zijn eigen programmaredactie in gevaar brengt.

Ondanks deze  gigantische anticlimax was het leuke middag en avond. Met een act aan een tv-programma meedoen laat Marcel voorlopig even aan zich voorbij gaan en zal zich weer richten op het spelen en maken van mooie nieuwe voorstellingen. Dit avontuur gaat de boeken in als de kortste voorstelling ooit!

Popster bij SBS6

Aan het programma Popster van SBS6 heeft de wolf uit de voorstelling 'De sterkste? Dat ben ik!' meegedaan. Voor de zomervakantie was Marcel al benaderd door Talpa om mee te doen aan het programma. Marcel heeft toen nog wat aanvullende vragen gesteld en had besloten niet mee te doen. Hij was ook al eens gevraagd door Blue Circle voor het programma Holland 's got Talent en deed daar ook niet aan mee. Een van de redenen is dat het tv programma je kan maken maar ook breken.

Tijdens een bijeenkomst van het Provinciaal Overleg Poppenspelers Utrecht in Wijk bij Duurstede vertelde collega Charlotte de Lange zo enthousiast over haar ervaring met Talpa, dat Marcel besloot om toch weer contact te zoeken met Talpa, de producent van het programma. Er deden nog veel meer collega's mee. Ook een aantal van het overleg.

Bij Talpa liet Marcel een aantal poppen zien en werd een introductiefilmpje opgenomen. Het productieteam heeft toen gekozen om iets te doen met de wolf. Dat is Marcel gaan uitwerken samen met Nellerike de Voogd en Emilia Verhulst. In totaal zijn er 3 bijeenkomsten met de twee dames geweest. Tussentijds werkte repeteerde Marcel met de wolf thuis en stuurde zijn act in videovorm naar de twee begeleidsters, waar zij dan weer feedback op gaven. Het mocht maar twee minuten duren. Dat is gelukt.

Toen was de dag van de proefopname. Zeg maar grote generale repetitie met camera en decor in de televisiestudio in Baarn. Alles werd opgenomen. Alle acts zo'n 130, in drie dagen, kwamen voorbij. Je werd eerst geïnterviewd door de opnameleider/regisseur en daarna deed je je act. Na 2 minuten was het klaar en stond de volgende act al weer te wachten. Het wachten of je toegelaten werd tot de echte televisieopnames begon.

Helaas viel op 27 december 2014 het doek voor de act van de wolf  uit 'De sterkste? Dat ben ik!' Niet door naar de televisierondes. Het is heel jammer. Maar het is heel leuk om de televisiewereld eens van dichtbij meegemaakt te hebben. Het was voor Marcel een leuke ervaring.

Vaste locatie De Tuin blijft in seizoen 2015-2016

In seizoen 2015-2016 zal Poppentheater Cassiopeia ook weer maandelijks te zien zijn bij Theater de Tuin in Leusden. In  de herfstvakantie en voorjaarsvakantie zijn er op de dinsdag twee voorstellingen en op de donderdag één.  Op de dinsdagen is er 's ochtends eerst een voorstelling voor de jongste kinderen (3+) en dan 's middags een voor de iets oudere kinderen (5+). De toegangsprijs tot de voorstellingen blijft ongewijzigd.

22 jaar Poppentheater Cassiopeia

Met de feestelijke voorstelling 'Duimeliesje' vierde het poppentheater afgelopen 1 maart haar 22e verjaardag. De voorstelling vond plaats bij Theater de Tuin in Leusden. Na afloop van de voorstelling trakteerde het poppentheater op iets lekkers.

Voorstellingen in de Voorjaarsvakantie

Tijdens de voorjaarsvakantie van 2015 speelt Poppentheater Cassiopeia maar liefst vier keer!  Op 22 februari is om 15.00 uur De Noorderkroon is zoek te zien bij Natuurboerderij 'de Brinkhorst' in Vathorst. De andere drie voorstellingen zijn bij Theater de Tuin in Leusden op 24 februari is Irja de piratendochter te zien. Op 26 februari Max knikoor konijn en tot slot op 1 maart is Duimeliesje te  zien. Deze voorstellingen beginnen om 14.30 uur. Op 1 maart bestaat Poppentheater Cassiopeia 22 jaar! Theater de Tuin heeft al aangegeven is bijzonders te willen doen. Komt dat zien!

Duimeliesje

Rocco, het vriendje van Irja de piratendochter

Tim op de Kleine Beer

Max met Berno

Eerste openbare voorstelling in 2015 De reus zonder neus

De eerste openbare voorstelling in 2015 van Poppentheater Cassiopeia is de peutervoorstelling 'De reus zonder neus'. Dit jaar staat dit verhaal al 20 jaar op het repertoire. Deze voorstelling begon ooit als een voorstelling voor kinderen vanaf 4 jaar en duurde de voorstelling bijna een uur. Oorspronkelijk zat naast de huidige verhaallijn er ook nog een koning in het verhaal die de reus uit zijn land wilde hebben omdat de reus geen gevaar meer rook. De prins, de zoon van de koning, moest het aan de reus gaan vertellen maar, zover kwam het niet omdat de prins de neus van de reus die door Bello, de hond van  Vera, was gevonden, stal. Doordat ik een keer een voorstelling voor peuters moest spelen liet ik dit verhaaldeel weg en dat beviel zo goed dat ik het verhaal nu uitsluitend nog in de peuterversie speel. Na 20 jaar nog steeds met heel veel plezier.

O ja, de eerste openbare voorstelling is op 11 januari 2015 om 15.00 uur bij Natuurboerderij de Brinkhorst in de wijk Vathorst.

De reus zonder neus, Bello en Vera