Het grote gebeuren (Den store finalen)

In 2013 waren we op vakantie in Noorwegen. Een van de plaatsen die we bezochten was Trondheim. Via de Unima Noorwegen was ik er achter gekomen dat er een poppentheatergezelschap was in Trondheim. Tot mijn grote verbazing was de website van het gezelschap Fusentast ook in het Nederlands. De oprichters van het gezelschap komen uit Nederland. Nota bene uit Amersfoort. Bij nader inzien had ik  Jaap den Hertog al eens zien spelen op het poppenfestival in Amersfoort ergens in de jaren 80. Hij speelde toen Peer Gynt.
We waren door Jaap en zijn vrouw Coby Onvlee uitgenodigd om een kijkje te komen nemen in hun atelier/werkplaats. Die is in een oude basisschool in Trondheim. Ze waren toen druk bezig met de repetities van hun stuk over Belcampo. Een stuk met toverlantaarns, projectie en video met minicamera.

Vandaag waren ze in Amersfoort te zien tijdens het Spoffin festival. Ze speelden de voorstelling in de winkel van Koppelman (die nu leeg  en te huur is) in het straatje dat naar de Hof leidt.  'Het grote gebeuren' gaat over Belcampo die terugkeert naar zijn geboortestadje. Een zeer idyllisch stadje. In het stadje dat er zo lieflijk uit ziet is eigenlijk een poel des verderfs. Corruptie, overspel, machtsmisbruik en oplichting is er aan de orde van de dag. Dan breekt de dag des oordeels aan. Het kwaad wordt gestraft en gaat naar de hel. Zij die goed waren gaan naar de hemel. Belcampo weet door een list (hij verkleedt zich als duivel) te ontkomen.

Dit alles wordt gespeeld in een stadje opgebouwd met miniatuurhuisjes. Hier tussendoor bewegen staaf
poppetjes met een flink gewicht aan hun benen. In de huisjes zit ook verlichting en wordt er in de huisjes ook met papieren poppetjes gewerkt. Op ingenieuze wijze gaan er raampjes open en dicht en schuiven daken open. Tussen de huisjes door beweegt een camera. Het beeld van de camera zie je op het projectiedoek.  Tijdens het verhaal verschijnen er op dat zelfde  projectiedoek beelden gemaakt door een groot aantal toverlantaarns. Een muzikant achter keyboard zorgt voor de muziek en de nodige geluidseffecten met mondharmonica en zelfs een tuba. En voor een Noor was zijn Nederlands goed te verstaan.
Het is technisch een zeer ingewikkelde voorstelling en vergt veel van de spelers die in een bepaalde choreografie het verhaal voor het voetlicht brengen. Dan is de voorstelling ook nog eens voor het grootste deel op rijm. Het was een leuke verrassende voorstelling en ook al is de techniek van de toverlantaarn heel oud. Het is nog steeds bruikbaar.

Reserveren voor seizoen 2015-2016 is vanaf nu mogelijk

De scholen zijn weer begonnen. Het duurt nog even voordat het voorstellingsseizoen van openbare voorstellingen van Poppentheater Cassiopeia weer begint maar, op de site zijn nu alle knoppen weer toegevoegd om eenvoudig te kunnen reserveren voor de openbare voorstellingen bij Natuurboerderij de Brinkhorst.
Ook voor de voorstellingen bij theater de Tuin in Leusden kunt u op de knop klikken. U gaat dan rechtstreeks naar de bladzijde over de voorstelling  die staat op de website van de Kindertuin.  Onderaan die pagina vindt u een link om kaartjes te kopen. Ik hoop u weer tijdens een van deze voorstellingen te mogen begroeten.

Zo val je van het een in het ander

Het schimmentheater wordt al weer grondig verbouwd. Doordat ik bezig was met de repetitie van  'De molenaar, zijn zoon en ezel' kwam ik er achter dat deze schimmen niet goed af konden gaan. Dat komt doordat de zijkant van de kast in de weg zit. Nu kan je de zijkanten natuurlijk ook naar voren laten wijzen zodat er een soort trapezium vorm ontstaat. Dan wordt de zichtlijn weer veel minder want, het publiek dat teveel naar links of rechts zit ziet dan de zijkant van de kast en dat dekt een stuk van het scherm af.  Dat bleek tijdens een proefopstelling van de kast die ik voor die gelegenheid even uit elkaar heb gehaald. Ook twee latten op de schuine delen die naar achteren weglopen zodat je daar de lichtbron aan kan hangen was geen groot succes. Het werd heel wankel en instabiel. Dat was dus niet de oplossing.
In een schimmenspelboek had ik een oplossing gezien van een plank met daarop twee balken waar je het scherm als het ware tussen klemt. Dan heb je geen zijkanten nodig. Maar dan wordt de lichtbron weer een probleem hoe bevestig je die?
Nu heb ik als oplossing gekozen  om de twee zijpanelen niet meer in een hoek van 90 graden te zetten maar een stuk schuiner ik denk zo rond de 120 graden. Hierdoor ontstaat ook een trapezium vorm alleen staat het nu wel stevig. Dit heeft wel tot gevolg dat de balk waar de lamp aan hangt niet meer past. Ook de decor lat is nu te kort. Dus bij de bouwmarkt snel een nieuwe lat gekocht en zwarte verf want, de verf die ik nog had is geheel en al ingedroogd. De pot sloot niet goed af.
De scharnieren van de zijpanelen moesten ook worden verplaatst anders konden de zijpanelen niet schuin staan. Nu  kiert het daar lekker. Gelukkig wordt dat weer afgedekt door de twee zijflappen van stof. Zo zie je maar een kleine wijziging heeft grote gevolgen.

Optreden bij Spelweek Ede (25e editie)

Al 25 jaar organiseren 's Heeren Loo samen met Welstede uit Ede een spelweek voor kinderen met een verstandelijke beperking. Dat doen ze om de kinderen een leuke vakantie week te geven en het gevoel te geven dat ze een beetje met vakantie zijn geweest. Veel van deze kinderen gaan niet op vakantie omdat ze bijvoorbeeld in een GVT zitten of niet meekunnen op vakantie omdat  het te veel gedragsproblemen op zou leveren in een ver buitenland. Ook is het voor de ouders van deze kinderen dan een weekje vakantie. De kinderen zijn in de leeftijd van 4 tot en met 18 jaar.
Bij het maken van de boeking was er sprake van dat de voorstelling maar 20 minuten mocht duren. Sofie en Najib vieren feest duurt echter een half uurtje. Gelukkig bleek dat de voorstelling toch een half uur mocht duren.
Het was wel ontzettend warm in het lokaal van VSO school 'De Toekomst', waar de spelweek plaatsvindt. Na iedere voorstelling snel weer de buitendeur van het lokaal open en kon ik me met een handdoek even afdrogen. Spelen in de mobiele poppenkast is dan best wel warm. Ook worden de poppen nat van het zweet. Gelukkig wordt het meeste zweet opgevangen in mijn speelhandschoenen.
Alle drie de voorstellingen waren een groot succes. Deze kinderen gingen helemaal in het verhaal op en wilden het liefst zelf ingrijpen in bepaalde situaties. Ook kon ik verschil zien in de oudere en de jongere kinderen. De oudere kinderen kijken net als de andere kinderen wat stiller.
Bij de blauwe groep (ze dragen T-shirts in de kleuren groen, blauw en paars) zeiden ze tegen Govert als hij vraagt of er iemand hem zit te begluren dat het een jongetje was met zwart haar en een blauw shirt. In het publiek  zaten twee jongens die voldeden aan het signalement. Dat gaf natuurlijk een boel hilariteit.
Het waren drie leuke voorstellingen. Mijn T-shirt kon ik na afloop van de derde voorstelling wel uitwringen.  Maar het is zeker voor herhaling vatbaar.